Wat gaat de tijd hier toch hard..

Zoals de titel al zegt, man.. wat gaat de tijd hard! 3de werkweek was gisteren van start gegaan.

Heel bizar om te beseffen dat volgende week al de laatste week van Juli is.

Gisteren helaas van heel wat kindjes afscheid genomen, en alleen maar lof gehoord over ons van ouders.

''Dankjewel voor de goede zorgen'' of ''Wat doen jullie het leuk'' en ook heel vaak van ''We gaan echt een hele goede review schrijven over jullie!''

Mijn hart brak gisteren wel even toen Rosaly tegen me zei ''Juf.. ik ga je wel heel erg missen hoor! Kan je niet mee met mij naar Nederland?''

Uiteindelijk uitgelegd dat dat natuurlijk niet kon, aangezien er nog veel meer kindjes blij gemaakt moeten worden! Zou wat zijn..

Vandaag weer heel wat nieuwe kindjes gezien! Laat maar komen :)

Maandag zijn we trouwens naar Palmitos Park geweest, een groot dierenpark midden in de bergen.

Om half 10 stapte we in de auto, gps aan en gaan met die banaan.

Eenmaal op de hoofdweg naar Palmitos wist ik even niet wat ik moest verwachten, iets van ''Als u links kijkt ziet u een berg, en o! verrassing! Als u rechts kijkt ook! (zonder vangrail) Was best spannend dus.

Maar eenmaal aangekomen, heb ik Djamarah en Gaby doodgegooid met hoe trots ik op mezelf was dat ik door de bergen heb gereden!

Wat een prachtig park, en wat een mooie dieren! van Aapjes tot Papegaaien tot Dolfijnen. Echt alles was er! In de verte zag je een prachtige berg met een jungle aankleding! Fantastisch! Helaas kennen ze in Spanje niet echt iets van schaduw op de tribune dus ''BAKKEN MAAR''

Als afsluiter hebben we in Mogan (waar ik verblijf) een heerlijk broodje gegeten met frietjes, aioli en een heerlijk wijntje! Prima afsluiter van de dag!

Tot nu toe gaat het nog hartstikke goed! En is de samenwerking met het hotel ook fantastisch! Eerste recencie met onze namen is ook binnen. Dus mijn seizoen kan op dit moment niet meer stuk.

Tot de volgende blog allemaal!

Hasta la Proxima!